Het einde van mijn avontuur nadert...

Hoi allemaal,

Nog 1 nachtje in dit fantastische land en dan zit mijn grote avontuur er alweer op!
Wat zijn die 7 maanden snel gegaan, echt ongelooflijk! Heel gek om iedereen hier nu gedag te zeggen maar ook heel veel zin om jullie allemaal weer te zien en de zomer in te gaan!

Maargoed, eerst even terug naar waar ik gebleven was...
Na Queenstown zijn we door gereden naar Te Anau en zijn we de volgende dag de Doubtful Sound Cruise gaan doen. (di 18 juni) Erg mooi allemaal, helemaal door de sounds naar de Tasman zee gevaren. Toen we de boot opstapte dacht ik even dat we met een uitje van de Zonnebloem meegingen...
Maar alle bejaarden waren hartstikke gezellig! :)

Na Marieanne weer opgepikt te hebben zijn we op woensdag naar Milford Sound gegaan, een plek waar 't schijnbaar altijd regent maar waar wij zonneschijn hadden, erg fijn!!
Nadat we in de Gertrude Valley hadden 'gewandeld' en terug naar onze lodge reden werden we weer even aan het Nieuw Zeelandse "No worries mate" herinnerd. Ze hadden nl. de tunnel afgesloten waar we doorheen moesten om bij onze slaapplaats te kunnen komen.
Op zich erg grappig, vooral aan de andere kant van de tunnel, daar stonden wel 30 touringcarbussen te wachten met Japannertjes!!! Hilarisch gezicht!

Vrijdags zijn we naar Stewart Island GEVLOGEN, tja, was nou eenmaal goedkoper dan met de boot dus konden we niet afslaan. Stewart Island was mooi maar KOUD, echt niet normaal. Eigenlijk vonden we de vlucht erheen leuker.
We zijn dan ook maar 1 dagje gebleven want we konden die ene kiwi die daar 3 maanden geleden op een rugbyveldje was gesignaleerd niet vinden..

De volgende dagen hebben we een scenic route gereden door de Catlins, erg mooi!!
Helaas sloeg toen ook 't weer om en kwam de regen rijkelijk uit de hemel vallen.

Vervolgens 4 dagen in Dunedin geweest, rondleiding in de chocoladefabriek gehad. Wat we gingen doen omdat het regende en we dus lekker warm ergens binnen wilde zijn. Ging ineens 't brandalarm af en werden we naar buiten geevacueerd... Sta je alsnog bijna een uur in de regen met alle werknemers. Inclusief haarnetjes, baardnetjes, witte jassen. Echt geweldig, zo balen dat we onze camera's niet mee naar binnen mochten nemen.. Grr!

Ook een historische treinrit gemaakt, de Taieri Gorge Railway. Leuk ritje, mooie uitzichten, tunnels (schijnbaar 12 maar ik kwam niet verder dan 11, zowel op de heen als terugweg, ergens ging 't mis..)

Ook de tour in de bierbrouwerij gedaan, altijd leuk om een half uur onbeperkt bier te mogen tappen/drinken.

Helaas kreeg ik ook slecht nieuws van het thuisfront terwijl ik in Dunedin zat waardoor ik liever naar huis ging dan mijn laatste week nog uit te reizen. Ineens is 't allemaal niet meer zo interessant en zijn 7 maanden erg lang en verlang je naar je familie en vrienden. Maar helaas, alle vluchten zaten vol dus besloten om mijn reis toch maar gewoon tot het einde te volbrengen en er het beste van te maken.

In Dunedin ligt ook de steilste straat van de wereld (zeggen ze), Baldwin Street, dus die ook nog maar even beklommen. De regen stroomde enorm snel naar beneden, het leek wel een glijbaan. Helaas konden we geen rubbere banden vinden om erin mee naar beneden te glijden..

Na Dunedin verder gegaan naar Moeraki waar we de Boulders hebben bezocht en blauwe pinguins hebben gespot. Erg indrukwekkend allemaal. We hebben ons niet laten kisten door het zeikweer maar telkens de verwarming in de auto op stand 10 gezet en in onze droger verder gereden.

Toen we uiteindelijk in Oamaru belandde hebben we besloten om ons geplande tripje naar Lake Pukaki en Mt Cook maar te cancellen, met die laaghangende bewolking en regen konden die berg immers toch niet zien. (En we hadden 'm natuurlijk al gezien vanaf de gletsjer) We zijn toen naar Christchurch gereden, met wat obstakels. Door de enorme regenval van de afgelopen week waren er nogal wat wegen verstroomd. Dus de nodige omleidingen, veel water op de weg, soms wel lachen, auto werd weer een beetje wit! In Christchurch gechild bij Annemarie en afgelopen maandag naar Kaikoura gegaan. Daar verliep 't ook net even allemaal anders dan de planning was maar uiteindelijk heeft dat in ons voordeel gewerkt! Zo konden we niet bij Henk in huis slapen omdat Teun daar ineens met zijn verloofde zat maar mochten we in de Bed & Breakfast van Chris en Suzy logeren!!! Superdeluxe, we zijn goed verwend. Erg leuk om mijn avontuur te eindigen in onze prive spa!!! Auto schoongemaakt, spullen uitgezocht, 3 stapels gemaakt, 1 voor de vuilnisbak, 1 voor in m'n tas en 1 voor het Leger des Heils.
Het is minder moeilijk om afstand te doen van je kleding als je weet dat je er andere backpackers en 't goede doel mee kunt steunen.

Dus nu naar bed en morgen naar het vliegveld! Tot heel snel!!

Liefs Yvon

Foto's: http://www.facebook.com/album.php?aid=213788&id=692303141&l=d3d6fe4e8f